Mój futbol Damian Bednarz
Mój futbol

Mój futbol: Smak alkoholu

Damian Bednarz
2024-04-10 4 minuty czytania
0 Views
208 Comments

Nie ma futbolu bez alkoholu. Nie ma. To hasło często powtarzane jest na boiskach piłkarskich. Może nie tak często jak pewna część męskiego ciała w odniesieniu do sędziów czy przeciwników, jednak jest na tyle popularne, że zna je każdy fan piłki nożnej. W końcówce lat 90. i na początku wieku pił niemal każdy: trenerzy (o jednym z nich wspomniałem w poprzednim tekście), działacze, sędziowie i oczywiście piłkarze.

Facebook
X
LinkedIn
Pinterest
Telegram
WhatsApp

Pamiętam głośną sprawę z mojego regionu, która miała miejsce w 2004 roku. Było to spotkanie w ramach rozgrywek A klasy, czyli w tym przypadku drugiej najniższej ligi w Polsce. Grała wtedy drużyny ze stolicy powiatu z wiejską ekipą, która nigdy nie miała większych szans na sukcesy. Sukcesy, jakie odnosiła ekipa powiatowa, która zapewne w tamtym sezonie musiała być solidnie niezadowolona z faktu, że spadła aż tak nisko. Spotkanie prowadził doświadczony sędzia, nazwijmy go imieniem Rysiek.

Ryśkowi dotychczas zdarzało się sędziować mecze lepiej lub gorzej, nigdy jednak nie schodził poniżej pewnego poziomu. Pod koniec października przyjechał do miasta powiatowego, na proste jak mogłoby się wydawać zawody. Nie jestem w stanie sobie przypomnieć, czy były one proste do sędziowania, na pewno jednak nie były one proste dla biegania dla pana Ryśka. Pewnie dlatego, że drugą połowę spotkania biegał… zygzakiem. Arbiter potykał się o własne nogi, wywołując salwy śmiechu u kibiców.

Tamten mecz przedłużył o sześć minut, a zakończył po dwunastu, kiedy to goście zdobyli wyrównującego gola po strzale z rzutu karnego. Na boisko przyjechali policjanci, którzy zabrali sędziego na badania. Kilkanaście minut później okazało się, że miał on we krwi 1,26 promila alkoholu.

Nie ma futbolu bez alkoholu. Zdarza się jeszcze, że wiekowi działacze idą na szybkiego kielicha za budynek klubowy, a każdy ich powrót odznaczony jest coraz bardziej chwiejnym krokiem. Odwaga spowodowana kilkoma głębszymi rodzi w nich wiejskiego Mourinho i Pierluigi Colinę, czego wyraz dają dość często. Instrukcje taktyczne w stylu „na nich kutfa” są na porządku dziennym. Ci bardziej kreatywni budzą w sobie wielkich myślicieli.

Kiedyś sędziując mecz, usłyszałem zdanie w moim kierunku: „tam był taki spalony, że nawet Stevie Wonder by go zobaczył”. Uśmiechnąłem się wtedy pod nosem, bo takich kibiców to na meczach zawsze przyjemniej posłuchać. Słyszałem opowieści o trenerze tak pijanym, że w trakcie meczu zasypiał na ławce rezerwowych, niejednokrotnie z niej spadając.

POLUB MÓJ PROFIL NA FACEBOOKU

Sam byłem świadkiem sytuacji, podczas pewnego meczu w B klasie, w której kierownik drużyny gospodarzy był tak pijany, że nie był w stanie podpisać się pod protokołem meczowym. Zresztą jeden z moich kolegów sędziów dał wówczas kres temu procederowi, bo kilka tygodni później opisał pijącego kierownika drużyny, a ten dostał karę od związku.

W czasach gry w juniorach miałem kolegę, swoją drogą dosyć dobrego napastnika, który w każdy piątek przed meczem odwiedzał lokalną dyskotekę. A musicie wiedzieć, że mecze drużyny juniorów odbywały się w sobotę o godzinie 11. Ów kolega bawił się do godzin porannych, szedł spać, wstawał, spóźniał się na zbiórki, a w trakcie meczu był zawsze jednym z najlepszych na boisku.

Jeden raz przyszedł na zbiórkę trzeźwy, chwaląc się trenerowi, że dzisiaj pokaże wszystkim, jak gra się w piłkę, bo w końcu jest wyspany. Nie dotrwał nawet do przerwy. Był beznadziejny. Grał gorzej nawet ode mnie, a musicie wiedzieć, że to już jest nie lada sztuka. Trener zmienił go jeszcze w pierwszej połowie.

Nie ma futbolu bez alkoholu. Alkohol jest tak zakorzeniony w kulturze piłkarskiej niższych lig, że w czasach, kiedy sędziowałem mecze piłkarskie, wspólnie z kolegami znajdowaliśmy butelkę (czasem trzy) w szafce w naszej szatni. Kierownik tamtego, nieistniejącego już klubu, zawsze upewniał się, że sprawdziliśmy, co dla nas przygotował. Była to forma podarku, niezależnie od tego, czy jego zespół wygrał dany mecz, czy przegrał. A z tym bywało bardzo różnie.

Alkohol jest także przyczyną wielu wyznań. Siedząc kiedyś z jednym z działaczy przy piwie, w zasadzie to przy kilku piwach, usłyszałem na temat jednego z moich kolegów, że jest kiepskim piłkarzem.

Nie to, żebym ci się podlizywał, czy coś – mówi do mnie zasłużony działacz- ale on jest kutwa, gorszy nawet od ciebie.

Dla tego piłkarza musiała to być spora obelga, choć historię zna tylko z moich opowieści.

Nie ma kibicowania bez alkoholu. Wierni fani niższych lig idą najpierw do kościoła, by później z piwkiem czy wódeczką siąść na trybunach i wspierać swoich. Po czym poznać, że właśnie wrócili z kościoła? Ano, chociażby po przyśpiewkach w stylu:

Alleluja, Alleluja Burza wygra, nie ma chu..

Ci bardziej agresywni marzą o tym, co zrobią z pustą butelką, a ich marzenia przejawiają się w obietnicach do sędziego wyrażanych okrzykami, gdzie oni mu tej butelki nie wetkną. Ci bardziej pijani często sikają pod siebie, biją się pod różnymi dziwnymi pretekstami i bełkoczą coś bez sensu. Może jednym ze zdań tego bełkotu jest to, że nie ma futbolu bez alkoholu.

Podobał Ci się ten tekst? Jeśli tak - możesz mnie wesprzeć

Cieszę się, że czytasz moje teksty publikowane na tej stronie. Jeśli chcesz podziękować mi za czas i pracę włożoną w przygotowanie darmowych treści, możesz mnie wesprzeć na kilka sposobów. Możesz postawić mi wirtualną kawę za wybraną przez Ciebie kwotę. Pomoże mi to w rozwoju i utrzymaniu strony, Idealna kwota to 15-20 złotych. Jeśli chcesz to zrobić, kliknij przycisk poniżej. Jeśli zdecydujesz się na kwotę 20 złotych lub więcej, w zamian za to dostaniesz ode mnie e-booka "Ziemia kłodzka. Niesamowite opowieści", którego jestem autorem.
KLIKNIJ I POSTAW MI WIRTUALNĄ KAWĘ
WSPARCIE

Tagi

Share Article

Follow Me Autor

Damian Bednarz

Przeczytaj też:

Polecane teksty

RivaxStudio © 2022. All Rights Reserved.

Kliknij i zdobądź e-booka "Ziemia kłodzka. Niesamowite opowieści"